Ik leerde Julio negen jaar geleden voor het eerst kennen. Via via kwam ik te weten dat zijn naam Julio was. Daarna kwam ik hem vele malen tegen wanneer ik vanaf het plein Anibal Pinto omhoog liep op weg naar huis. Hij altijd groetend, vrolijk en vol levenslust. Ik werd er spontaan blij van wanneer ik hem weer eens tegen het lijf liep. Een omhelzing was dan wel op zijn plaats en vaak hoorde daar ook een kort praatje bij opdat we beiden onze weg weer vervolgden. De ene naar boven en de ander de heuvel afdalend. Op andere momenten zag ik hem boven genieten van de zon vlakbij de Anglicaanse kerk. Lekker een dutje doen op een van de houten bankjes, de 'catorce asientos' – 'veertien zetels' genaamd. Of wanneer meneer niet lag te dromen, rustig de straat aanschouwend wie of wat er allemaal voor zijn neus aan het voorbij trekken was. Wanneer de avond zijn intrede deed, was Julio vaak beneden op het plein te vinden. Leunende tegen het standbeeld aan de voet van de straat Almirante Montt die toegang geeft tot Cerro Alegre, in de gaten houdend wie er allemaal zijn heuvel wilden beklimmen.

Julio was en is opvallend type, vooral om zijn schoonheid. De bijzondere, stralende ogen en een prachtig gespierd, netjes verzorgd lichaam. Echt een plaatje om te zien. Het leek wel of altijd het licht op hem scheen, zodat mijn blik hem zo uit de massa filterde. Of misschien was hij het zelf die dit licht produceerde zodat mijn ogen niet om hem heen konden. Het rare was dat hij mij niet eerder was opgevallen. Opeens was hij er en vanaf dat moment was hij heerser van een groot deel van Valparaiso. Niemand had hem daarvoor zien opgroeien, het leek wel of hij van een andere planeet kwam. Wat ik al zei: juist omdat hij er zo anders uitziet dan de rest, is Julio een bijzondere verschijning. Zijn komst ging als een lopend vuurtje door Valparaiso, ineens kende iedereen hem. Maar deze vrije vogel liet zich niet binden, bleef koning van de straat, terwijl hij elke avond uit kon kiezen waar en met wie hij de nacht zou doorbrengen.

Nu zijn we bijna tien jaar verder en laatst kwam ik hem voor het eerst sinds bijna tien jaar weer tegen! Ik zat die dag een gedicht te schrijven in de zon op een van de 'veertien zetels'. Plots kwam hij de hoek omzetten en werd mijn gefocuste blik van de halfvol geschreven pagina afgetrokken. Voor de duidelijkheid: ik zag hem niet de hoek omkomen want mijn hoofd, hart en ogen waren in de ban van de woordenpuzzel die ik aan het verzinnen was. Het was alsof aan het uiteinde van mijn blikveld, op de rand van de radius, een lichtgeel gekleurde vonk uit het niets verscheen. Ik keek op en daar was hij! Fantastisch was het wederzien en wat ik niet had verwacht: hij herkende me nog. Dat deed me nog meer glimlachen en gaf me nog een intenser gevoel van blijdschap. We hebben elkaar innig omhelsd en uitgebreid gesproken. We hadden elkaar na al die jaren natuurlijk veel te vertellen. Tijdens ons gesprek, waarin ik zijn fysieke verschijning gedetailleerd in mijn geheugen opnam, op een manier die je het beste kunt omschrijven alsof mijn ogen tien foto's per seconde namen en die in mijn hersens aan het mapje Julio toevoegden, kon ik zien dat de jaartjes voorzichtig een beetje begonnen te tellen. Hier en daar bespeurde ik een grijs haartje en zijn lichaam was ook iets minder strak en gespierd geworden. Maar zonder twijfel zag hij er nog gezond en fit uit. Wat fijn was het om hem weer te zien en te weten dat ik hem op elk moment van de dag tegen het lijf kan lopen! Want ondanks dat de wilde haren deels zijn verdwenen, is meneer nog steeds heerser over Cerro Alegre. Ik zie hem niet zo vaak meer als voorheen beneden op het plein, maar boven op de heuvel heeft Julio de teugels nog strak in handen. De koning houdt vooralsnog stand en omdat zovelen hem liefhebben, zal hij dit nog wel eens heel lang kunnen volhouden.

Ik hou van je Julio en ik hoop dat we elkaar nog vaak mogen tegenkomen! Weet je nog laatst toen we samen een ijsje aten? Wat een uniek moment, ik heb daar intens van genoten. Hopelijk tot snel.....

Liefs, Jil

Ps: Wil je meer weten over Julio? Bekijk dan zijn facebookpagina: https://www.facebook.com/pages/Julio-El-perro-mas-conocido-de-Valparaiso/44311722229